İbn-i Kemal

Osmanlı İmparatorluğu'nun yükseliş dönemine damga vuran, ilmi derinliği ve idari yetenekleriyle tarihe adını altın harflerle yazdıran büyük şahsiyet İbn-i Kemal (Kemalpaşazâde), 1468'de Tokat'ta dünyaya gelmiştir. Asıl adı Şemseddin Ahmed olan bu müstesna alim, Fatih Sultan Mehmet, II. Bayezid, Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman olmak üzere dört büyük padişah dönemine tanıklık etmiş ve özellikle Yavuz ile Kanuni devirlerinin en önemli şeyhülislamlarından biri olmuştur. Tefsir, hadis, fıkıh, kelam, mantık, felsefe, edebiyat ve tarih gibi pek çok alanda derin bilgiye sahip olan İbn-i Kemal, ardında 300'den fazla eser bırakarak Osmanlı ilim geleneğine paha biçilmez bir miras kazandırmıştır. Arapça, Farsça ve Türkçe dillerindeki yetkinliğiyle döneminin en büyük mütefekkirlerinden sayılan bu bilge kişi, aynı zamanda bir askeri deha olarak da Yavuz Sultan Selim'in Mısır seferine katılmış ve padişahın takdirini kazanmıştır. 1533 yılında İstanbul'da vefat eden İbn-i Kemal, ilmi kişiliği, devlet adamlığı vasfı ve manevi rehberliğiyle gelecek nesillere ışık tutan abidevi bir şahsiyet olmaya devam etmektedir.